Stanowisko Światowej Organizacji Zdrowia dotyczące cesarskich cięć
Przez ostatnie 30 lat skupiona wokół ochrony zdrowia międzynarodowa społeczność uznawała za idealny odsetek cięć cesarskich oscylujący między 10 a 15 %. To przekonanie wynikało z rekomendacji opracowanych przez grupę ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia w 1985 roku. Jedno z nich brzmiało: „W żadnym rejonie geograficznym odsetek cesarskich cięć nie powinien przekraczać 10-15%.” Zalecenia ekspertów oparte były na dostępnych wówczas danych, pochodzących głównie z krajów Europy Północnej, gdzie pozytywne rezultaty opieki okołoporodowej szły w parze z niskim odsetkiem cięć cesarskich. Z danych wynikało, że wykonane w medycznie uzasadnionych przypadkach cesarskie cięcie może zapobiec umieralności i zachorowalności okołoporodowej matek i dzieci. Nie potwierdzono jednakże korzystnego wpływu tej operacji na matki i dzieci w sytuacji, kiedy nie jest ona medycznie uzasadniona.
Mimo to, na przestrzeni lat, odsetek cesarskich cięć systematycznie wzrastał zarówno w krajach rozwiniętych jak i rozwijających się, dając powody do niepokoju zarówno rządom krajów jak i klinicystom. Stały wzrost liczby cc ma potencjalnie negatywny wpływ na zdrowie znaczącej liczby matek i dzieci. Natomiast koszty operacji stanowią realną przeszkodę dla sprawiedliwego dostępu do opieki okołoporodowej dla matek i dzieci gdyż stanowią znaczący wydatek dla przeciążonych i słabych systemów ochrony zdrowia.
W miarę gromadzenia coraz większej liczby danych, a także udoskonalania klinicznej praktyki położniczej i metodologii pozwalającej na lepszą ich ocenę, coraz więcej osób zajmujących się ochroną zdrowia, naukowców, epidemiologów i decydentów wyrażało potrzebę ponownego rozpatrzenia wysokości rekomendowanego odsetka cesarskich cięć ze wskazań medycznych. Jednakże określenie go w sposób adekwatny na poziomie populacji, tak aby nie uwzględniał operacji z punktu widzenia medycznego niepotrzebnych, jest trudnym wyzwaniem.
Podejmując je Światowa Organizacja Zdrowia przeprowadziła w 2014 roku przegląd systematyczny dostępnych badań krajowych, które poszukiwały adekwatnego odsetka cesarskich cięć dla danej populacji. Celem było zidentyfikowanie, krytyczna ocena i synteza wyników tych badań, które analizowały związek między cesarskim cięciem a stanem matki i noworodka. Ważne tu było rozróżnienie między badaniami populacji, a badaniami placówek opieki okołoporodowej, gdyż rekomendacja dla całej populacji niekoniecznie będzie dla nich odpowiednia gdyż pracują one w różnych środowiskach, mają swoją wydolność, zakres świadczeń i procedury kliniczne.
Równocześnie, Światowa Organizacja Zdrowia przeprowadziła światowe badanie populacyjne aby ocenić związek między cesarskim cięciem a umieralnością matek i noworodków.
Bazując na dostępnych danych, używając akceptowanych przez międzynarodową społeczność metod do ich oceny i przy użyciu najbardziej odpowiednich narzędzi analitycznych, Światowa Organizacja Zdrowia stwierdza:
- Cesarskie cięcia są skuteczne jeśli chodzi o ratowanie życia matek i dzieci, ale tylko wtedy gdy są zastosowane ze wskazań medycznych.
- Na poziomie populacji odsetek cesarskich cięć wyższy niż 10% nie jest skojarzony ze zmniejszeniem odsetka umieralności okołoporodowej matek i noworodków.
- Cesarskie cięcia mogą być powodem znaczących, a niekiedy trwałych komplikacji, niepełnosprawności lub śmierci, w szczególności w miejscach nie posiadających możliwości i/lub zdolności do przeprowadzenia bezpiecznej operacji i leczenia komplikacji pooperacyjnych. Idealnie, cesarskie cięcia powinny być przeprowadzane tylko wtedy gdy są medycznie niezbędne.
- Powinno się dołożyć wszelkich starań aby cesarskie cięcie było dostępne dla kobiet, które go potrzebują, niż dążyć do osiągnięcia określonych wyników.
- Wpływ odsetka cesarskich cięć na inne wyniki takie jak: zachorowalność okołoporodowa, wyniki pediatryczne, a także psychologiczny i społeczny dobrostan jest wciąż niejasny. Potrzeba więcej badań dla zrozumienia skutków zdrowotnych jakie niesie ze sobą cesarskie cięcie w krótko – i długofalowej perspektywie.
Odsetek cesarskich cięć na poziomie szpitali i potrzeba stworzenia uniwersalnego systemu klasyfikacji.
W placówkach opieki okołoporodowej ważne jest monitorowanie odsetka cesarskich cięć mając na uwadze charakterystykę pacjentów, którzy z tych placówek korzystają (obstetrical case mix). Obecnie nie istnieje żaden standardowy system klasyfikacji dzięki któremu można by porównać odsetek cesarskich cięć w zależności od rodzaju placówki, miasta, kraju lub regionu w użyteczny i wskazujący kierunek działań sposób. Nie jest więc możliwa wymiana informacji w sposób konstruktywny, zaplanowany i przejrzysty aby móc efektywnie monitorować wyniki matczyne i noworodkowe.
Po przeprowadzeniu przeglądu systematycznego używanych klasyfikacji do cesarskiego cięcia Światowa Organizacja Zdrowia uznała, że klasyfikacja Robsona jest najwłaściwszym systemem spełniającym kryteria zarówno na poziomie międzynarodowym jak i lokalnym.
Klasyfikacja Robsona przypisuje kobiety zgłaszające się do porodu do jednej z 10 rozłącznych od siebie kategorii.
Kategorie te bazują na 5 rutynowo zbieranych danych w oddziałach położniczych:
- Historia ciąży – pierworódka, wieloródka bez cięcia cesarskiego w wywiadzie, wieloródka z cięciem cesarskim w wywiadzie.
- Rozpoczęcie czynności porodowej – samoistne, indukowane, cięcie cesarskie przed porodem.
- Wiek ciążowy w momencie porodu – poród przedwczesny lub o czasie.
- Położenie płodu -główkowe, miednicowe, poprzeczne.
- Rodzaj ciąży – pojedyncza, mnoga.
Ta klasyfikacja odznacza się prostotą, solidnością, odtwarzalnością, jest właściwa klinicznie i prospektywna. Oznacza to, że każda kobieta która zgłasza się do porodu może być natychmiastowo zaklasyfikowana do jednej z 10 kategorii bazujących na tych paru podstawowych charakterystykach. To pozwala na dokonanie porównań i analiz cesarskich cięć zarówno wewnątrz jak i w poprzek grup.
W 2014 roku WHO dokonała drugiego przeglądu systematycznego zbierającego doświadczenia użytkowników klasyfikacji Robsona aby ocenić jej plusy i minusy w adaptacji, wdrażaniu i interpretacji, i aby rozpoznać bariery, czynniki wspierające i potencjalne adaptacje tej metody. Na spotkaniu ekspertów w październiku 2014 roku przeanalizowano dostępne dane. Aby ustanowić wspólny punkt wyjścia dla dokonywania porównań wyników matczynych i okołoporodowych wewnątrz placówek jak i pomiędzy nimi opracowano szereg rekomendacji:
- Bez względu na poziom referencyjności placówki położnicze powinny używać klasyfikacji Robsona wobec kobiet które zgłaszają się do porodu.
- Użytkownicy systemu mogą – przy zachowaniu oryginalnej struktury dla standardowych porównań – tworzyć podgrupy dla celów epidemiologicznych, szacowania kosztów, tworzenia zaleceń w ramach poszczególnych grup zgodnie z potrzebami lokalnej opieki okołoporodowej.
- Raport z wyników klasyfikacji Robsona powinien być, w miarę możliwości, dostępny dla opinii publicznej.
Światowa Organizacja Zdrowia oczekuje, że używanie klasyfikacji Robsona pomoże placówkom:
- ptymalizować stosowanie cesarskiego cięcia poprzez identyfikację, analizę i skupienie tej interwencji na specyficznych grupach szczególnie istotnych dla danej placówki.
- oceniać efektywność strategii lub interwencji mających na celu optymalizację stosowania cesarskiego cięcia.
- ocenić jakość opieki, zarządzanie praktykami klinicznymi i wyniki w poszczególnych grupach
- ocenić jakość zebranych danych, podnosząc świadomość personelu co do znaczenia tych danych i ich używania.
Konkluzja
Światowa Organizacja Zdrowia proponuje uznać klasyfikację Robsona za globalny standard dla oceny, monitoringu i porównań odsetka cesarskich cięć w ramach placówek opieki okołoporodowej i pomiędzy nimi. Aby ułatwić placówkom adaptację tej klasyfikacji Światowa Organizacja Zdrowia opracuje wytyczne dla jej użycia, wdrożenia i interpretacji, włączając w to standaryzację pojęć i definicji.
Powyższy tekst jest skrótem z oficjalnego stanowiska Światowej Organizacji Zdrowia dotyczącego cesarskiego cięcia.
Przejdź do stanowiska Światowej Organizacji Zdrowia dotyczącego cesarskiego cięcia
Projekt realizowany w ramach programu Obywatele dla Demokracji, finansowanego z Funduszy EOG
Data publikacji: 22.11.2015